Το άρθρο 2 του νόμου 998/79 εφαρμόστηκε και στην Καβάλα και το δάσος «αποδόθηκε εις την αγροτικήν εκμετάλλευσιν» ...
... -το μεγάλο βήμα πριν από την οικοπεδοποίηση
Ο/Η NY ANNA είπε...
- Σχετικά με το συγκεκριμένο σχόλιο+επειδή όλοι μας λίγο πολύ τρέφουμε τα ίδια συναισθήματα ας ρίξουμε μια ματιά σε σημερινό άρθρο της Ελευθεροτυπίας.
Για τις φωτιές τρέφω δυο διαφορετικά συναισθήματα...
Το ένα είναι της απέραντης θλίψης. Τόσης, που δεν μπορώ να αντιμετωπίσω καν το θέαμα στα -γελοία- δελτία ειδήσεων και πολύ περισσότερο στα καμμένα που περνάω.
Έτσι, ή γυρίζω κανάλι ή απλά ΔΕΝ περνάω. (Στρουθοκάμηλος κοντολογίς)
Το άλλο είναι της απόλυτης οργής. Πως άμα έπιανα στα χέρια μου τον γαμημένο μαλάκα που καίει, είτε επειδή τον βάλανε, είτε επειδή είναι άρρωστος-πυρομανής ή γιατί πετάει το τσιγάρο του αφού πιστεύει πως τα χόρτα είναι τασάκι, θα τον κρέμαγα στην κυριολεξία επιτόπου.
Και μη βιαστείτε να μου την πέσετε οι πολιτικά ορθοί, γιατί ξέρετε κάτι; ΔΕΝ το έχουμε καταλάβει τελικά και τόσο καλά.
Γιατί αυτός που καίει για οποιοδήποτε λόγο, είναι ένας
εν δυνάμει serial killer.
Γιατί καίει το οξυγόνο και τη ζωή μας. Ύπουλα, μακροπρόθεσμα, με λίγα άμεσα συμπτώματα, σαν καρκίνος.
Τον κρεμάω λοιπόν και τελείωσε.
Ή τον αφήνω να σαπίσει στη φυλακή.
Αυτή είναι η άποψή μου.
Sorry, αλλά μου γυρίζει το μάτι.
Είπαμε, δεν μπορώ καν να το αντιμετωπίσω. Χάνω την ψυχραιμία μου. Sorry και πάλι.
Τρίτη, Ιούλιος 17, 2007 5:59:00 μμ